Schilderen - en niet alleen mijn handen en broek!

Vandaag had ik (Ellen) een extra dagje vrij genomen. Heerlijk, een extra dag aan het weekend plakken om veel te kunnen klussen in ons huis. Schilderen in dit geval.

Het is de trap die eraan moet geloven. Of eigenlijk, de bomen van de trap. Op de treden zelf komt tapijt, maar de zijkanten kunnen nog wel een likje verf gebruiken nadat er pelotonnen bouwvakkers, tegelzetters, ouders, andere familieleden, stukadoors en installateurs overheen zijn gedenderd.

De trap tussen de eerste en tweede verdieping is nu één keer geschilderd. Het traphekje op de overloop van de eerste verdieping ook. Maar.... De onderkant van die trap moet nog. En de trap tussen de begane grond en eerste verdieping ook. En dáárna moet het allemaal nóg een keer.
Maar we geven niet op! Wat zal het mooi worden straks...

Mijn handen, na een dagje trap-schilderen.

Buiten onze woning werd er vandaag ook eindelijk weer eens gewerkt. De 'mooie' Duravermeer container is weg en de grond voor ons huis is gevlakt. Voor iedereen die zich afvraagt of wij echt zó'n grote voortuin krijgen: het antwoord is nee. Dit is gemeentegrond... Er komen gras, parkeerplaatsen, een speeltoestel en ondergrondse vuilcontainers. Wanneer? Tsja, dat zou ik ook wel willen weten! Echt snel gaat 't nog niet. Maar goed, dit is een begin.
Hopelijk gaan ze ook snel met onze voortuin beginnen... Het aanleggen (bestraten + plaatsen van een hekje) van de voortuin hoort nog bij de taak van de aannemer, die het heeft uitbesteed aan ik weet niet wie. Het zou fijn zijn als dat klaar is, dan kunnen we tenminste ook normaal ons huis in komen, in plaats van over staptegels (die na een stevige wind schots en scheef liggen) te moeten lopen...

De voortuin én gemeentegrond zoals dat er nu uitziet.