Vanochtend ging ik de stukadoor even koffie brengen. Hij wist me te vertellen dat 'de plintenplakker' morgen (woensdag) zou komen. Samen stonden we in de woonkamer met één hand onder onze kin, ons afvragend of het stukwerk al wel droog genoeg was.
Ellen: "Het ziet nog best wel vochtig hier"
Stukadoor: "Ja, doar 'e je gelèijk in. Dan moeten we die vochtvrèter effe noar beneeje 'alen"
Ellen: "Ja, dat zou goed zijn. Komt je collega ook nog?
Stukadoor: "Nai, ik ben alleen vandaag"
Ellen: "O......."
Toen liepen we naar boven, om 'de vochtvreter' (bouwdroger), die op de eerste verdieping stond, samen naar beneden te sjouwen. Dat ding is loodzwaar en toevallig had ik net die dag een wit spijkerrokje aangetrokken. Erg handig. Maar blijkbaar heb ik talent, want het is gelukt om 'de vochtvreter' beneden te krijgen. En onderaan de trap was het rokje nog wit!
Aan het eind van de dag zag je een duidelijk verschil! Fijn dat het zo hard droogt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten