Vanavond moet het gebeuren! De puntjes op de i. Want morgen komt het beton....
De bekisting moest schoon worden gespoten. Daarvoor hadden we de hogedrukspuit van Henry van Rooijen geleend, waar broerlief Marcel werkt. Een topding, volgens Marcel. Maar dan moet je wel een goed koppelstukje aan de kraan hebben... En dat hadden we. Maar het rubber van dat koppelstuk was stuk. Shit...
Naar de buren! Zij hadden helaas niet het juiste onderdeel
Naar schoonvader Siem... Bingo! Gelukkig.
Spuiten maar!
Ik heb nog wat extra wapening ingevlochten in de stootplaten. Deze worden prefab gestort in een bekisting die we daarvoor hebben gemaakt (te zien op bovenstaande foto aan de rechterkant). Daarna worden ze op hun plek gehesen en komen ze voor de garagedeur te liggen.
Ja, aan alles is gedacht...
En wie denk je dat er even poolshoogte kwam nemen? Opa! Hij had zijn oude metselaarstroffel mee. "Daarmee kun je morgen het beton goed gladstrijken", zei hij... Geweldig toch? En dat op 86-jarige leeftijd. Hij vond het allemaal prachtig en ging meteen helpen. Zo gaaf!!
 |
Opa's opgevoerde fiets:-) |
 |
De metselaarstroffel van opa |
Omdat de bekisting moest worden schoongespoten, werd een deel van de buitenbekisting eruit gehaald zodat het water weg kon lopen. Een zogenaamd 'spuitluik'. Vader Jan was daarmee druk doende, opa ging hem wel even helpen.
 |
"Dit vind ik nou mooi", aldus opa. |
Ook schoonvader Siem kwam nog even kijken.
En daar stonden ze, de wijze heren met de armen op hun rug...
Vervolgens ging ik de gevel afplakken met plastic, als bescherming tegen betonspetters. En opa ging me helpen. Zijn klompen deed hij uit en op sokken stapte hij de wapening op. Ik zei nog, u mag de klompen wel aan houden hoor. Anders doet het zo'n pijn aan uw voeten. "Ik heb niet gauw pijn hoor meissie!" En daar liep hij, op z'n sokken. Geweldig.
Het resultaat:
Omdat het nog redelijk licht was en er nog tijd is... Nog even buisjes om in te storten, voor de bekabeling van de terrasverlichting.
Het zijn de buisjes met gebogen onderkant, tegen de buitenbekisting aan. Vader Jan had dat helemaal uitgedoktert. En het werkt!
En als we dan toch bezig zijn, ook nog even van die buisjes in het terras achter de schuur! De laatste buisjes werden bevestigd bijgeschenen met licht uit onze telefoons.
En klaar waren we! Laat het beton maar komen....
Als klap op de vuurpijl hebben we vanavond twee mooie tekeningen van buurmeisjes Lynn en Tess gekregen. Voor de liefste buurman en buurvrouw... Zo lief!
Tess en Lynn hadden ook een tekening voor 'die oude man' gemaakt.
Die oude man is mijn vader, die dit hele project super heeft geleid!
Morgen beton storten. Dan zie je niets meer terug van al die moeste arbeid... Maar... Verzakken zal het nooit! :-)